Stworzenie

Kot, który szedł za mną,

w połączeniu myślami z ludzkim językiem

lub będąc pod jego wpływem,

jakby niósł się marzeniami, mityczną poświatą,

jakby natchniony magią, uniesieniem, 

co pozwala na cudowne zdarzenie,

powtórzenie w tym samym momencie. 

Był obdarzony filozoficzną podświadomością.

Przemknął, kątem mojego oka,

lecz czuł-wiedział, kiedy go zauważałem,

że przebiega obok mnie,

choć trwało ułamek sekundy

mijanie mnie, jakby dawanie znać, 

zarazem podświadome mówienie do mnie,

podążając za mną,

że poznaje mnie i widzi.

Jego oczy rozbłysły

w sposób mitycznej krainy,

poprzez uczucia, magicznie.

Jakby noc była nawiedzona

i należała do niego,

kiedy tchnął mnie,

abym rozświetlił się pierwszym duchem,

a on mógł przemówić ludzkim głosem

na rozpoczęcie cudownych czasów,

kiedy zwierzęta są rozumiane,

a ich krzywda ma swoją tajemnicę i znak.

Jakby noc była nawiedzona,

a jej cień odbity, rozlewał się

mitycznie, w wydłużony sposób.

Jak stworzenie, natchnione

zaczął mówić do mnie,

ponosząc magiczne złudzenie,

że wie, jak bierze się ono, 

że pamięta magiczne wrzeciono,

które rozpocznie się w sposób stworzenia

nawiedzoną nocą mitycznej przemiany,

kiedy ludzie podążą za zwierzętami.